Isang bagong kabanata ang haharapin ng beteranong aktor na si Philip Salvador matapos niyang ianunsyo ang kanyang kandidatura sa pagka-senador sa nalalapit na 2025 elections. Sa edad na 70, isa siyang kilalang artista na susubok muli sa larangan ng pulitika, at inendorso ng Partido Demokratiko Pilipino (PDP) para sa posisyong ito.
Noong Biyernes, Abril 19, pormal na tinanggap ni Philip Salvador ang nominasyon ng PDP sa isang pagtitipon na ginanap kasabay ng ika-42 anibersaryo ng partido. Sa kanyang talumpati, nangako si Salvador na maghahatid ng mahusay na serbisyo-publiko sa mga Pilipino, at ipinangako ang kanyang katapatan sa partido hanggang sa kanyang huling hininga. "Mananatili ako sa PDP hanggang sa huli kong hininga," mariing pahayag ng aktor.
Malapit na kaibigan ng mga kilalang personalidad sa pulitika na sina Senador Robin Padilla at Senador Bong Go, naglalayon si Salvador na ipagpatuloy ang adbokasiya at programa ng partido sa pamamagitan ng kanyang kandidatura.
Hindi na bago sa pulitika si Philip Salvador. Noong 2016, sumubok na siyang tumakbo bilang vice governor ng Bulacan ngunit hindi pinalad na manalo. Sa kabila ng kanyang pagkatalo, tila hindi napigilan ang determinasyon ng aktor na magbigay serbisyo sa bayan, at ngayon ay sasabak muli sa mas mataas na posisyon bilang senador.
Kasama sa mga inendorsong kandidato ng PDP para sa 2025 senatorial elections ay sina Senador Bong Go, Senador Ronald "Bato" Dela Rosa, at Francis Tolentino. Ang pagpasok ni Salvador sa senatorial race ay isa sa mga hakbang ng PDP upang mapalakas ang kanilang hanay at magkaroon ng mas malakas na representasyon sa Senado.
Bago pumasok sa pulitika, si Philip Salvador ay isa sa mga pinakatanyag na aktor sa industriya ng pelikulang Pilipino. Nakilala siya sa mga pelikulang nagmarka sa kanyang karera gaya ng Adios Mi Amor (1971), Ang Tatay Kong Nanay (1978), Mananayaw (1978), Gumising Ka, Maruja (1978), Hayop sa Hayop (1978), at Bayan Ko: Kapit sa Patalim (1985).
Bukod sa mga ito, bumida rin siya sa ilang biopic tulad ng Balweg (1986), Boy Negro (1988), Kumander Dante (1988), Joe Pring: Homicide Manila Police (1989), at Bobby Barbers, Parak (1997). Ang kanyang mga pagganap ay hindi lamang nagbigay sa kanya ng kasikatan kundi nagpamalas din ng kanyang galing at dedikasyon sa sining ng pag-arte.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento